zondag 22 mei 2011

Laatste blogbericht vanuit Suriname

Hey allemaal,

Als je dit leest zal ik ergens tussen Suriname en Nederland zitten, ik ben namelijk al vertrokken dan. 3 maand na datum is het tijd om te vertrekken naar België. Ik heb hier een fantastische tijd gekend en fantastische mensen ontmoet. Maar in België wachten er ook fantastiche mensen op mij dus dat verzacht de pijn natuurlijk.

Ik zal Suriname missen dat weet ik wel zeker.

Maar ik wil jullie ook allemaal bedanken die steeds de tijd hebben genomen om mijn berichten te lezen. Ook zeker iedereen die gereageerd heeft, het deed echt deugd om jullie reacties te lezen.


Tot gauw!
Thomas

vrijdag 20 mei 2011

Typisch Surinaams - Sranan



Hallo,


Wij Vlamingen scheppen zo vaak op met het feit dat we polyglotten zijn. Dat is uiteraard waar, wij kunnen veel talen spreken, maar in Suriname kan men er ook wat van hoor. Iedereen leert op school Nederlands, daarnaast kan iedereen ook Surinaams. Verder kunnen sommige mensen ook nog Javaans, Hindoestaans, Creools, Arabisch, Joods, … een veelheid aan talen in de smeltkroes die Suriname heet.


Dus bij deze zal ik jullie wat woordjes bijbrengen die jullie zeker nodig hebben in Suriname in de Surinaamse taal of Sranan.


Mi weri : ik ben moe
A kba: ik ben klaar, het is afgelopen
Abung: ok? (stopwoord aan het einde van de zin)
Bossies en brassas: Kusjes en knuffels
Mi e fuga --> me fuga: ik baal 
wart: water 
Tapoe a door : doe de deur dicht
opo a doro: doe de deur open
pè: waar
faja loby: vurige liefde
furu loby: veel liefde
saafri: rustig / chill (antwoord op hoe gaat het)
owru jari: oudejaar   (ook: de dag voor je verjaardag) 
een tori vertellen : een verhaal vertellen
brong brong: gebakken rijst
brong: verbrand
jokkoe: liegen
hey mi mang, va wakka: hey, friend, hoe gaat het
mi goedoe: mijn schat
mi libi: mijn leven 
lib mi: laat me met rust
mi ne boel: ik ben geen homo (boel =  een werkwoord ) --> speciaal ;-)
Mi ne griti : Ik schuur niet (= ik ben niet lesbisch ;) --> heb ik echt gehoord van een studente :p


Groetjes en tot gauw,


Thomas
zvJ    ;-)

maandag 9 mei 2011

27-30/5 Wandelvierdaagse en 1/5 Telesurloop

Hey


Hoewel actief zijn van naturen uit niet aan de Surinamers besteed is worden ze 1 keer per jaar helemaal gek. Dan gaan ze namelijk WANDELEN!
Elk jaar is er in de paasvakantie namelijk de AVD (kort voor: AvondwandelVierDaagse)


een groep ter ere van Wesje (bekende komiek) en Turbo (bekende
danser) die enkele dagen ervoor stierven in een auto-ongeluk
Ook dit jaar wandelden 4 dagen lang (van 27april - 30 april) diverse groepen mee. De afstanden zijn ook nog redelijk indrukwekkend te noemen, vind ik zelf. Ze beginnen rustig met een 12 km, de volgende dag gaan ze al wat heviger wandelen aan 14km. Wie echter echt stoer wil doen gaat meewandelen op dag 3 langs het traject van 20km. Om uit te blazen ronden ze af met een rustig tochtje van amper 13 km. Veel groepen deden zelfs elke dag mee. Ongelofelijk!







Elke sportclub, overheidsdienst, groot bedrijf, Christelijke gemeente, bevolkingsgroep … die zichzelf respecteert heeft een delegatie meelopen in de stoet.
En men spaarde kosten noch moeite. Het was een waar spektakel. Creoolse vrouwen met de mooiste kledij, indianen met kleurrijke gewaden... prachtig!
Wat mij nog het meeste verbaasde was hoe bepaalde groepen echt huppelden. Het was een feest voor de ogen en ik werd er werkelijk gelukkig van. Deze mensen stappen niet gewoon maar dansen en huppelen hun vermoeide lichamen - meestal vergezeld door een hele groep koperblazers en trommelaars - naar de eindmeet toe.


Ik had heel graag meegelopen maar het mocht niet zijn. Ik had niet echt een groep waar ik mij kon aansluiten en ik had ook andere plannen. De dag na AVD was het namelijk hardloopwedstrijd van TeleSur. Via via kon ik mezelf laten inschrijven en ik mocht meelopen tussen de groten der Suriname. Ik ga al enkele maanden een 4-tal keer per week lopen en wilde graag eens een 10km meelopen. Niet heel veel dus maar wel zeker genoeg. Met z'n 200 begonnen we eraan terwijl het hemelwater met bakken uit de lucht viel.
Ik doelde naar een tijd onder het uur maar spijtig genoeg kon ik dat net niet halen. Geen probleem, want ik heb het heel zwaar gehad, ik was al blij dat ik finishte. De plenzende regen deed daar uiteraard niet goed aan. Toch was ik fier dat ik finishte als 120ste van de 200 ;-)
Als ik mijn tijd vergeleek met de eerste tijd moest ik wel even slikken. 10 km in 33 minuten!?! Ongelofelijk veel respect! Het bleek een Guyanees te zijn die ook voor Guyana naar het wereldkampioenschappen en de Olympische Spelen gaat, iets wat me al wat meer gemoedsrust gaf.
Wat ik ook ongelofelijk vond zijn de mensen die blootsvoets liepen. Ook zij  haalden tijden neer van 40 en 45 minuten. Ik zou het niet kunnen, dus deste meer respect.





Ik heb spijtig genoeg geen actiefoto's maar ik moet zeggen dat ik héél tevreden was met mijn geschenkjes die ik kreeg: een badhanddoek, 2 t-shirts en 2 regenjasjes, uiteraard allemaal in de kleuren van TeleSur maar dan nog.
Fier als een gieter met mijn certificaat (lol) en stikkapot ging ik die nacht slapen.






Groetjes
Tot gauw!


Thomas

woensdag 4 mei 2011

Lekker surinaams - Kwie Kwie

Hey,


Het is alweer een hele tijd geleden dat jullie iets van mij gehoord hebben maar door omstandigheden (vrij veel werk voor mijn stage--> HET BEGINT TE KORTEN ;-) ) lukt het niet echt om mijn blogfrequentie van de eerste maand aan te houden.
Ik blijf echter rustig verder eten en genieten van de Surinaamse specialiteiten dus kan ik zeker nog wat delen met jullie.


Vandaag stel ik jullie 'kwie kwie', een zeer speciaal visje, voor. Het wordt gezien als een delicatesse in Suriname dus Jeannette stond erop dat we het probeerden. Ze waarschuwde ons echter dat het niet voor iedereen zou zijn, maar dat vond ik helemaal niet erg.



Ik sta open voor nieuwe smaaksensaties. En dat was het zeker. De kwie kwie werd gebakken in massala en aardappeltjes en vergezeld met wat rijst en groentjes. Ok, het zag er niet uit maar het was een gerecht om je 10 vingertjes bij af te likken. 
Maar ik leek de enige te zijn. Wat echter het probleem was dat je - om aan het ongelofelijk lekkere en fijne vlees te komen - moet je heel hard werken (lastig exoskelet, hardnekkige graatjes...). Maar de beloning was het waard. We hadden 10 visjes en waren met 7 personen. Uiteindelijk heb ik er 4 opgegeten ;-) Ik ben bij deze officieel een liefhebber :p





Tot gauw nog eens!
Thomas
zvJ