donderdag 7 april 2011

2-3/04 - De tourist uithangen


Dag België,

Dit weekend beslisten Henrieke, Joke en ik om op zaterdag de Paramaribo Zoo en op zondag het Ford Zeelandia te gaan bezoeken (lees: de toerist te gaan uithangen). Het was prachtig weer en het zou zonde geweest zijn om binnen te blijven. Ik had wel gepland om een inspanning te leveren voor mijn eindwerk maar dat zou dan maar even moeten wachten. Cultuur met de grote K, DAT zouden we gaan doen ;-)

Ik vroeg me wel af wat we moesten verwachten van de Paramaribo Zoo, ik kan uiteraard enkel vergelijken met wat ik uit België en Nederland ken, maar ik verwachtte natuurlijk helemaal iets anders. En het WAS helemaal iets anders. En het begon al met de prijs. 7 SRD is iets meer dan anderhalve euro. Maar ik verstond ook snel waarom men zoveel vroeg. Er zijn 2 redenen. Uiteraard KAN men niet veel meer vragen omdat er nu eenmaal niet héél veel te zien is én omdat de mensen gewoon heel weinig verdienen hier.

Toen we binnenkwamen vielen de volgende dingen mij onmiddellijk op:




Ik was natuurlijk teleurgesteld toen ik zag dat ik niet op de glijbaan en schommels mocht spelen. Niets aan te doen. Ik zou dan wel proberen genieten van de vele - voor mij veelal onbekende - dieren die er te zien waren.
We zagen héél wat verschillende - voor mij althans - onbekende exemplaren.
Uiteraard begonnen we bij het belangrijkste voor alle kinderen onder ons: DE APEN. Er zaten heel leuke en schattige exemplaren, het bleken het kapucijnaapjes te zijn. Grijze kapucijnaapjes meer bepaald. Hele schattige diertjes die hier ook in het wild voorkomen en men in Sranang "Bergikeskesi" noemt. 




Verder zagen we onder andere ook nog een Serval (likt op een klein broertje van de jaguar), een Blasman (de grootste ooievaarsoort die er bestaat), een groepje struisvogels en verschillende andere héél mooie vogels, waaronder een klein leuk "Owroekuku"-uiltje dat helemaal gek geworden was en hele tijd neen schudde met zijn hoofdje. Verder was ook de Kwaskwasi een opmerkelijk schattig diertje.











Je merkt wel dat er nog veel werk is om de zoo naar een hoger niveau te tillen. De kooitjes waren verschrikkelijk klein wat soms voor trieste taferelen zorgde. De 2 Bengaalse tijgers zaten in een cirkelvormige kooi met een diameter van minder dan 15 meter. Een van de tijgers liep steeds heen en weer, omdat hij duidelijk zijn energie niet kwijt kon binnen die beperkte ruimte. Zo was het bij verschillende andere dieren ook.



Je zag wel dat er moeite werd gedaan om de zoo te moderniseren en aantrekkelijker te maken. De saaie witte papieren met uitleg maakten hier en daar plaats voor mooie gekleurde borden, die ook wat éxtra uitleg gaven. Ook stonden er doorheen de volledige zoo informatieborden die in dezelfde lijn liggen
Ook was er een soort tuinhuisje waar er een snavelquiz ontworpen was waar de kinderen zelfstandig vragen kunnen oplossen en (op de achterzijde van het hokje) hun antwoord zelfstanig controleren.










Ook het Zeeschildpadden Educatief Centrum wilde duidelijk verder gaan en op een originele manier de kinderen wat bij te brengen over zeeschilpadden die hier voorkomen.




De dag erna, op zondag zijn we naar het Ford Zeelandia gegaan. Het is het oudste gebouw van Suriname. Uiteraard moésten we dat ook eens gezien hebben. Daarom kozen we om zondag naar een van de rondleidingen te volgen die op door vrijwilligers gegeven werd. De man sprak voortreffelijk Nederlands en Engels, hij heeft ongetwijfeld voor langere tijd buiten Suriname geleefd.
De tour duurde bijna anderhalf uur maar ik moet zeggen dat het echt de moeite waard was. Geschiedenis heeft me altijd geboeid. Hij vertelde over het verleden van het ford en op die manier ook over de geschiedenis van Suriname. Het enthousiasme droop er van af en dat maakte de rondleiding ook veel aangenamer voor de toeschouwers.






Dit stukje wil ik iets korter houden dus rond ik nu al af.
Alleszins hartelijk bedankt om steeds zo moedig vol te houden ;-)



Tot gauw,
Thomas
zvJ


ps:  Ik weet heel goed dat mijn blogposts soms met veel vertraging het Europese vasteland bereiken maar ik beloof dat ik "mijn best zal doen". Dat lijkt me een goed plan ;-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten