Meeting met BEIP en startvergadering STARS-project

Hey Belgen, 

Deze keer heb ik weer een inhoudelijk verslag over mijn stage zelf. Ik ga iets dieper in op 2 vergaderingen die ik meegevolgd heb.

Vrijdag 11/03 mocht ik de derde en laatste BEIP-conferentie meevolgen.Een kleine inleiding: het onderwijssysteem in Suriname is verouderd. De Nederlanders hebben het opgestart in de koloniale tijd maar na hun vertrek is er eigenlijk nog maar weinig veranderd. De leerkrachten geven les uit schoolboeken waaruit ze in een ver verleden zelf nog les gehad hebben, de zorg op school is veelal ondermaats te noemen, de manier van lesgeven is vaak autoritair en gaat maar in 1 richting... . Er is duidelijk nood aan een nieuwe wind in het onderwijssysteem. Dit beseft men in Suriname zelf ook. Het minOV (ministerie voor onderwijs en volksontwikkeling) heeft daarom het BEIP opgericht. BEIP staat voor Basic Education Improvement Program. Men gaat in dit programma de leerlijnen en het curriculum volledig herbekijken en aanpassen aan het hedendaags onderwijs in een moderne maatschappij.

Zo willen ze het lager onderwijs transformeren naar het 11-jarig basisonderwijs. Basisonderwijs van 4 jaar tot 15 jaar. Daarin zit men 2 jaar in het kleuteronderwijs, 6 jaar in het lager onderwijs en 3 jaar in de bovenbouw.
Op het einde was de minister van onderwijs ook even aanwezig. Hij was er enkel om op de foto te maken maar dat heb ik toch ook even snel meegepikt. Mijn eerste foto van een minister (de man met het roze hemd).

Ik heb op deze vergadering heel wat geleerd over de vernieuwingen die weldra doorgevoerd zullen worden in Suriname. In dit vernieuwingsproces speelt Stichting Leerplanontwikkeling Nederland een belangrijke rol. Dit maakt dat het gaat over vernieuwingen die gebaseerd zijn op het Nederlandse onderwijssysteem. Maar dit zie ik als positief. Het kind staat centraal. Men gaat op een moderne manier lesgeven, wat het welbevinden en de schoolpresentaties zeker ten goede zal komen.

Op zaterdag 12/03 mocht ik dan weer de startvergadering van het STARS-project meevolgen. U leest het goed, op een zaterdag. Terwijl mijn huisgenoten gingen genieten van de regen ('t is hier al 2 weken slecht weer, en dat in de korte "droge" tijd) had ik het geluk dat ik deze vergadering mocht meevolgen. Maar ergens vond ik het niet erg. Ik vind het een zeer interessant project dus is het niet echt werken.

Naast de curatieve opleidingen wil men op TANA ook preventief gaan werken om drop-outs te voorkomen. Daarom is men in 2003 gestart met het STARS-programma. STARS staat voor Surinaamse Trainings Alternatieve Reguliere School. Op zaterdag 12/03 om 10u was de startvergadering voor het project.
Men geeft de leerlingen van de zesde klas extra les om hen voor te bereiden op de GLO-toets. Voor deze toets slagen betekent ongeveer evenveel als slagen voor de zesde klas en kansen krijgen om verder te gaan studeren in het middelbaar onderwijs. Het slagingspercentage ligt heel laag wat leidt tot veel drop-outs. Dit wil men tegengaan door dit binnen dit project extra begeleiding te voorzien voor leerlingen die het moeilijk hebben en waarschijnlijk niet zouden slagen voor deze GLO-toets.

Na de praktische uitleg volgde er een rondje door de coördinatoren die kort hun mening en/of eigen ervaringen met het programma konden meegeven. Zo was er een school die al 6 jaar meedeed. Deze school had voor ze meededen een slagingspercentage van 59%, sinds ze meedoen met het programma is dit geklommen tot 89%. Ook de andere scholen deelden vergelijkbare ervaringen. Op die manier merk je toch echt dat het project echt goede resultaten boekt.
Alle coördinatoren zijn positief en ze hadden allemaal leuke verhalen te vertellen. Er is echt een geloof in het project. Je merkt ook dat elke school zijn eigenheid kwijt kan in het project. Dit komt vooral door de grote vrijheid die de scholen zelf hebben. Ze kunnen hun creativiteit botvieren en gebruiken - voor Suriname - heel vernieuwende werkvormen. De leerlingen worden geactiveerd en hebben er zin in. Ze WILLEN werken om goede resultaten te behalen.

Dit doet er weinig toe maar de volgende anekdote werd ook verteld toen men iets van het onderwerp afweek: “Er kwam onlangs een leerkracht bij mij met een stok. Ze zei dat ze die mocht gebruiken om haar kind te slaan”. Op school (zeker in de stad) wordt er gelukkig niet meer geslaan. In het binnenland echter komt dit wel nog voor. Door deze anekdote te vermelden wil ik gewoon even meegeven dat de scholen waar ik mee in contact kom vooruitstrevend zijn. Gaat men verder naar het binnenland dan komen deze praktijken anno 2011 nog steeds voor. Om het onderwijssysteem te veranderen in het hele land zal men nog veel werk moeten leveren.

Ik vond het een zeer interessante vergadering. Ik wist wel al heel wat over het project maar hier heb ik heel wat bijgeleerd. Nu zal ik komende maandag nog beter mijn keuze kunnen maken. Er is nog steeds nood aan een leerlingvolgsysteem voor dit project, en ik zou dit heel graag uit gaan werken. Zo heeft men een beeld van welke opleidingen de leerlingen volgen na het STARS-project.




Veel plezier daar nog. Binnenkort terug wat meer informatie over de eetcultuur. Dat zal wel iets lichter te verteren zijn dan de blogpost van vandaag ;-)








Groetjes,


Thomas
zvJ